4e verslag
Door: Peter en Inez
Blijf op de hoogte en volg Inez
07 Maart 2011 | Australië, Melbourne
Donderdag 3 maart.
Lieve allemaal, allereerst reuze bedankt voor de gezellige reacties op onze vorige verslagen.
Ety:
we zijn heel blij dat je voorlopig geen operatie hoeft te odnergaan, dat betekent dat het hartstikke goed met je gaat. Fijn.
Jorien:
we hebben gisteren al een kort babbeltje gehad en was fijn je stem weer even te horen.
Zo, nu even onze laatste ervaringen op Tasmanie.
We zijn dus vandaag van St. Helens naar het Freycinet National Park gereden om 2 dagen daar te vertoeven. De lodge waar we deze 2 nachten "moeten" doorbrengen bijkt een super-de-luxe stek te zijn met een spa, keukentje, grote woon/slaapkamer, badkamer met allerlei flesjes bodylotion, shampoo enz., enz. We zijn gratis ge-upgrade, waarom weten we niet, maar we nemen het van harte aan. Het uitzicht op het strand lokte ons om over het zand naar Coles Bay City Centre (een centrum met een paar huizen, een afgebrand benzinestation en een kerkje)te lopen (1,5 uur vv).
Vrijdag 4 maart.
Vannacht hele harde storm geweest, maar nu ziet het er weer fantastisch uit. We rijden naar de WineGlass Bay. Een baai in de vorm van een wijnglas (hoe raden jullie het!). De vraag waarom deze naam is gegeven aan deze baai is 1. de vorm van een glas en 2. het heldere water wat doet denken aan witte wijn. Kies zelf maar. We besluiten een track van 11 km te lopen. Schitterend door bossen, langs stranden, over rotsen. Totaal 5 uur gelopen. Moe maar zeer tevreden teruggereden naar de lodge.
Zaterdag 5 maart.
We moeten vertrekken uit de lodge. We gaan naar Port Arthur. Een lange rit van zo' 250 km. Port Arthur ligt zuidelijker tussen de Tasman Zee en de Norfolk Bay. Het blijkt een plaatsje te zijn met een historic site. In de jaren 1830 en later is hier een enorm gevangeniscomplex geweest. We bezoeken het museum met de restanten van de gevangenis, de woonhuizen van de commandanten (zeer luxe, ook voor die tijd), er was zelfs een postkantoor, een medisch centrum en gruweliljk een extra gevangenis voor de zware jongens. Barre tijden waren dat. Voor een vergrijp van bijvoorbeeld het wegnemen van iets van een bureau kreeg men al 10 tot 15 jaar cel. We keren onder de indruk van deze ellende maar gelukkig dat we nu leven naar onze Inn: the Fox and Hounds Inn. Een mooi groot soort vakwerkhuis.
Zondag 6 maart.
Weer verder, nu naar Hobart, de hoofdstad van Tasmanie. Het weer is geweldig, vandaag zo'n 21 graden, strakblauwe lucht (we willen jullie niet jaloers maken maar dit toch even laten weten). The Mansion, waar we overnachten is een jaren-30 geval, groot, ziet er groot en van buiten fraai uit, maar eenmaal binnen blijkt het compleet vergane glorie te zijn. Een hoop tam-tam. De kamer heeft houten lambrisering, super ouderwetsen stoeltjes, nou ja, verzinnen jullie zelf de jaren-30 stijl er maar bij.
We rijden in de middag richting haven waar we 2 gitzwarte boten zien liggen met een piratensymbool. We spreken een Nederlandse man die als captain op een van de schepen werkt. Het blijken schepen te zijn die strijden tegen de Japanse walvisvangsten. Ze zijn 3 maanden op zee geweest, zijn aangevallen door de Japanners, maar hebben het toch voor elkaar gekregen dat Japan een tijdelijke stop hebben ingevoerd op de walvisvangsten. De boten zijn van de Sea Shephard organisation en zijn geregistreerd in Rotterdam.
We besluiten maar een rose te gaan drinken op een van de gezellige pieren, slenteren nog wat rond en gaan moe terug naar THE MANSION.
Dis was het weer. Het is nu maandag 7 maart, maar we hebben nog niks te melden. Wel dat we onderweg zijn naar the Cradle Mountains.
Heel veel liefs allemaal en tot het 5e verslag, whenever.
Kisses van Peter en Inez.
Lieve allemaal, allereerst reuze bedankt voor de gezellige reacties op onze vorige verslagen.
Ety:
we zijn heel blij dat je voorlopig geen operatie hoeft te odnergaan, dat betekent dat het hartstikke goed met je gaat. Fijn.
Jorien:
we hebben gisteren al een kort babbeltje gehad en was fijn je stem weer even te horen.
Zo, nu even onze laatste ervaringen op Tasmanie.
We zijn dus vandaag van St. Helens naar het Freycinet National Park gereden om 2 dagen daar te vertoeven. De lodge waar we deze 2 nachten "moeten" doorbrengen bijkt een super-de-luxe stek te zijn met een spa, keukentje, grote woon/slaapkamer, badkamer met allerlei flesjes bodylotion, shampoo enz., enz. We zijn gratis ge-upgrade, waarom weten we niet, maar we nemen het van harte aan. Het uitzicht op het strand lokte ons om over het zand naar Coles Bay City Centre (een centrum met een paar huizen, een afgebrand benzinestation en een kerkje)te lopen (1,5 uur vv).
Vrijdag 4 maart.
Vannacht hele harde storm geweest, maar nu ziet het er weer fantastisch uit. We rijden naar de WineGlass Bay. Een baai in de vorm van een wijnglas (hoe raden jullie het!). De vraag waarom deze naam is gegeven aan deze baai is 1. de vorm van een glas en 2. het heldere water wat doet denken aan witte wijn. Kies zelf maar. We besluiten een track van 11 km te lopen. Schitterend door bossen, langs stranden, over rotsen. Totaal 5 uur gelopen. Moe maar zeer tevreden teruggereden naar de lodge.
Zaterdag 5 maart.
We moeten vertrekken uit de lodge. We gaan naar Port Arthur. Een lange rit van zo' 250 km. Port Arthur ligt zuidelijker tussen de Tasman Zee en de Norfolk Bay. Het blijkt een plaatsje te zijn met een historic site. In de jaren 1830 en later is hier een enorm gevangeniscomplex geweest. We bezoeken het museum met de restanten van de gevangenis, de woonhuizen van de commandanten (zeer luxe, ook voor die tijd), er was zelfs een postkantoor, een medisch centrum en gruweliljk een extra gevangenis voor de zware jongens. Barre tijden waren dat. Voor een vergrijp van bijvoorbeeld het wegnemen van iets van een bureau kreeg men al 10 tot 15 jaar cel. We keren onder de indruk van deze ellende maar gelukkig dat we nu leven naar onze Inn: the Fox and Hounds Inn. Een mooi groot soort vakwerkhuis.
Zondag 6 maart.
Weer verder, nu naar Hobart, de hoofdstad van Tasmanie. Het weer is geweldig, vandaag zo'n 21 graden, strakblauwe lucht (we willen jullie niet jaloers maken maar dit toch even laten weten). The Mansion, waar we overnachten is een jaren-30 geval, groot, ziet er groot en van buiten fraai uit, maar eenmaal binnen blijkt het compleet vergane glorie te zijn. Een hoop tam-tam. De kamer heeft houten lambrisering, super ouderwetsen stoeltjes, nou ja, verzinnen jullie zelf de jaren-30 stijl er maar bij.
We rijden in de middag richting haven waar we 2 gitzwarte boten zien liggen met een piratensymbool. We spreken een Nederlandse man die als captain op een van de schepen werkt. Het blijken schepen te zijn die strijden tegen de Japanse walvisvangsten. Ze zijn 3 maanden op zee geweest, zijn aangevallen door de Japanners, maar hebben het toch voor elkaar gekregen dat Japan een tijdelijke stop hebben ingevoerd op de walvisvangsten. De boten zijn van de Sea Shephard organisation en zijn geregistreerd in Rotterdam.
We besluiten maar een rose te gaan drinken op een van de gezellige pieren, slenteren nog wat rond en gaan moe terug naar THE MANSION.
Dis was het weer. Het is nu maandag 7 maart, maar we hebben nog niks te melden. Wel dat we onderweg zijn naar the Cradle Mountains.
Heel veel liefs allemaal en tot het 5e verslag, whenever.
Kisses van Peter en Inez.
-
07 Maart 2011 - 00:02
Ety&Co:
Jongens, wat treffen jullie het geweldig.
kon niet slapen, keek even in de bus en daar zijn jullie alweer. Ga zo door, we genieten met jullie mee. (maandag,01.00) -
07 Maart 2011 - 00:02
Ety&Co:
Jongens, wat treffen jullie het geweldig.
kon niet slapen, keek even in de bus en daar zijn jullie alweer. Ga zo door, we genieten met jullie mee. (maandag,01.00) -
07 Maart 2011 - 09:00
Gerda En Dirk:
Getver de getver, wat een mooie verhalen en dito mooi weer. Nou luitjes, wij hebben hier ook een strak blauwe hemel (en morgen ook), maar de temperatuur scheelt wel een jas. Dit lijkt wel de reis van jullie leven, hoewel, jullie hebben al rondreizen gemaakt waarbij je menigmaal in superlatieven bent gevallen. Heerlijk te lezen dat het allemaal van een leien dakje gaat. We zien weer uit naar het volgende verslag. Geniet van de grote tour en van elkaar. Tot de volgende keer! Liefs Dirk en Ger. -
07 Maart 2011 - 18:41
M&M:
He vakantiegangers, klinkt allemaal top, weer veel indrukken, en pas 2 weken onderweg...hahahaha...geluksvolgels!
Jullie blauwe lucht, wij ook...prachtig weer, alleen wat graadjes frisser als bij jullie. Wij zijn gisteren een dagje wezen carnavallen, was leuk en gezellie! Met het huis is alles ok, kranten genoeg bij thuiskomst! ;-)
Geniet lekker en tot het volgende verslag!
Groetjes uit de Vennep -
08 Maart 2011 - 14:44
Bob Stomps:
Jullie gezellige 4e verslag gelezen en ik geniet mee alsof ik erbij ben. Om je op de hoogte te houden hoe het hier is. Ik heb net een uurtje in de zon gezeten in de voortuin om wat vitamine D op te doen, maar wel met jas aan. Veel plezier verder en ik blijf jullie volgen. Groetjes Bob. -
10 Maart 2011 - 15:32
Ria En Ger:
Lieve Inez en Peter,
Ten eerste heel hartelijk bedankt voor jullie mooie en lange reisverslagen. Wij genieten er iedere keer weer van hoe fijn en mooi het daar is. Heerlijk dat jullie het zo naar de zin hebben; nu geniet er maar lekker van, want zo'n reis doe je niet ieder jaar. Met ons gaat alles goed, alleen heb ik (Ria) van de week iets reuze stoms gedaan. Ik heb n.l.' in de nacht i.p.v. mijn medicijnen oorknopjes ingenomen en dat is natuurlijk wel even schrikken. Uiteindelijk hebben wij er wel heel erg om moeten lachen. Gelukkig is er nu 1 uitgekomen, dus nu nog de volgende. Raar verhaal he? Lieve mensen nog een heel fijne vacantie en veilige kilometers.Tot horens of ziens. Liefs van ons.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
